با این که وهابیان سعی می کنند خود را دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت معرفی کنند اما در عمل هیچ گاه نتوانستند چنین چیزی را ثابت کنند .

ابن تیمیه مجرم ردیف اول وهابیت هنگامی که به مقایسه امام صادق (علیه السلام) با برخی از بزرگان اهل سنت معاصر وی می پردازد چنین می نویسد :

وكذلك أكثر أئمة أهل الحديث - مثل مالك وشعبة والثوري وأحمد بن حنبل - مَن عَلِمَ حالَهم يعلَمُ علماً ضروريًّا أنهم لم يعتقدوا الكذبَ قطُّ في حديث النبي صلى الله عليه وسلم، ويعلمون أن هؤلاء لم يَغلَطُوا إن غَلِطُوا إلاّ في لفظةٍ أو لفظتينِ، ومنهم من يعلمون أنه لم يَغلَطْ في الحديث النبوي، فإن أحمد بن حنبل ما عُرِف أنه غَلِطَ فيه قطُّ، ولا الثوري ولا الزهري، وكذلك خلقٌ كثير غيرهم. والذين يعلمون أنهم قد يغلطون - مثل حماد بن سلمة وجعفر بن محمد - يعلمون أن غلطهم إنما هو شيء يسيرٌ وفي مواضعَ يَعرِفونها".

جواب الاعتراضات المصریه علی الفتیا الحمویه صفحه ۴۲ چاپ دارعلم الفوائد

ترجمه : همچنين اکثر بزرگان حديث (همانند مالک و شعبه و سفیان ثوری و احمد بن حنبل) کسی که احوالات آنان را بداند علم ضروری و قطعی پیدا می کند که آنان اعتقاد به دروغ در احادیث پیامبر (صلی الله علیه و آله) نداشتند و می دانند که این افراد دچار اشتباه نمی شدند مگر در یک  یا دو لفظ و از بین این افراد کسانی هستند که هیچ گاه در نقل حدیث پیامبر (صلی الله علیه و آله) دچار خطا نشدند . همانا هیچ شخصی از احمد بن حنبل سراغ ندارد . همچنین از سفیان ثوری و زهری و گروه زیادی غیر از این ها هیچ غلطی در نقل حدیث نبوی به چشم نمی خورد اما از گروهی که می دانند در حدیث پیامبر دچار اشتباه شده اند می توان حماد بن سلمه و جعفر بن محمد را نام برد و مشخص است که خطای انها در امور اندکی است که آن خطاها مشخص می باشد.

تصویر جلد کتاب جواب اعتراضات المصریه

جواب اعتراضات المصریة

تصویر صفحه مربوطه (صفحه ۴۲)
دشمنی ابن تیمیه با اهل بیت پیامبر

چگونه است که احمد بن حنبل و سفیان و خلق کثیری از اهل سنت دچار اشتباه نمی شوند ولی جعفر بن محمد (علیهما السلام) دچار اشتباه می شود ؟آیا چیزی جز دشمنی باعث چنین قضاوتی می شود ؟